Verwijzing naar een Specialist:

Wanneer heb ik een verwijsbrief van de huisarts nodig?

Voor specialistische zorg, bijvoorbeeld in ziekenhuizen, heeft u een verwijsbrief nodig. De huisarts geeft alleen een verwijzing als dit medisch nodig is. De huisarts weigert een verwijzing als hij ervan overtuigd is dat deze voor u niet zinvol is. Uw huisarts moet dan duidelijk aan u uitleggen waarom hij geen verwijsbrief wil geven. Verwijsbrief inzien.

Als patiënt heeft u recht op inzage in uw medische gegevens. Dat betekent ook dat u uw verwijsbrief mag inzien, zelfs als de huisarts die in een gesloten envelop meegeeft. U kunt uw vragen over de verwijsbrief aan uw huisarts stellen.

Geen verwijsbrief huisarts voor sommige specialisten:

Voor sommige specialistische zorg heeft u geen verwijzing nodig. Behalve als uw verzekeraar dit uitdrukkelijk aangeeft in uw polis.
U kunt meestal zonder verwijzing naar een:
• fysiotherapeut
• oefentherapeut
• mondhygiënist
• huidtherapeut
• diëtist
• ergotherapeut
• logopedist
• podotherapeut

Het hangt van uw zorgverzekeraar af en uw mogelijke aanvullende verzekeringen of u deze zorg (volledig) vergoed krijgt.
Met vragen hierover kunt u bij uw zorgverzekeraar terecht.

GGZ bij POH / huisarts of specialist

Behandeling door de huisarts of doorverwijzing?

In de praktijk maakt een patiënt eerst een afspraak met de huisarts. De huisarts maakt een eerste inschatting van de aard en ernst van de problematiek waarmee de patiënt naar de praktijk komt. Vermoedt de huisarts dat er een psychische (DSM-IV) stoornis aanwezig is, dan kan de patiënt doorverwezen worden naar de generalistische basis GGZ of gespecialiseerde GGZ. Bij lichtere klachten, zoals aanpassingsproblemen of werkgerelateerde problemen, wordt de patiënt in de huisartsenpraktijk geholpen.

Als een patiënt (mogelijk) psychische klachten heeft en in de huisartsenpraktijk is een ondersteuner op het gebied van geestelijke gezondheidszorg aanwezig, dan kan de huisarts in overleg met de patiënt besluiten dat de patiënt wordt geholpen door deze praktijkondersteuner GGZ (POH-GGZ). Natuurlijk kan de huisarts ook zelf de patiënt behandelen. Een behandeling kan bijvoorbeeld bestaan uit enkele gesprekken in combinatie met e-health of een zelfhulpprogramma.

Kan de patiënt niet worden geholpen in de huisartsenpraktijk en is er sprake van een stoornis of heeft de huisarts het vermoeden dat er sprake is van een stoornis, dan wordt de patiënt doorverwezen naar de generalistische basis GGZ. Bij (zeer) complexe aandoeningen, verwijst de huisarts direct door naar de gespecialiseerde GGZ.

De behandeling van een patiënt in de generalistische basis GGZ én de gespecialiseerde GGZ kan plaatsvinden door een psychiater, klinisch psycholoog, klinisch neuropsycholoog, psychotherapeut, specialist ouderengeneeskunde, verslavingsarts, klinisch geriater, verpleegkundig specialist GGZ of GZ-psycholoog.

Zijn er geen psychische klachten, dan volgt een verwijzing naar een andere hulpverlener, zoals algemeen maatschappelijk werk. Niet altijd is gezondheidszorg nodig. Soms zijn informele netwerken geschikt. Heeft iemand bijvoorbeeld problemen met eenzaamheid, dan kan hij gewezen worden op buddyzorg, buurtnetwerken, kerken of sociale ontmoetingsplekken.